Leksykon diet

Ziemniak, tak często używany w pol­skiej kuchni, został przywieziony do Europy w XVI wieku z Peru. Najpierw odnoszono się do niego niezwykle podejrzliwie, przypisując właściwości trujące i moce szatańskie. Dość szyb­ko jednak przekonano się, że to brzyd­kie warzywo jest nie tyl­ko smaczne, ale i zdro­we. Ziemniak to dobry lek na wszelkie dolegli­wości przewodu pokar­mowego: reguluje tra­wienie, leczy wrzody żo­łądka i dwunastnicy, za­parcia i niestrawność. Ponadto oczyszcza or­ganizm ze szkodliwych produktów przemiany materii oraz wzmacnia i regeneruje ustrój po przebytych chorobach. Likwiduje także obrzęki spowodowane otyło­ścią, ponieważ sprzyja właściwemu obiegowi wody w organizmie. Jego walory lecznicze wynikają z tego, że ma dużą zawartość skrobi, białka, węglowodanów, potasu, magnezu oraz witamin C, A, PP i B. Wyżej wymie­nione czynniki sprawiają, że ziem­niak może być podstawą diety od­chudzającej, która pozwala stracić dziennie nawet pół kilograma. Wielu ludzi uważa, że warzywo to tuczy. Owszem, ale tylko wtedy, gdy po­lejemy je tłustym, zawie­sistym sosem lub usma­żymy na tłuszczu. Jeśli podczas jego przyrzą­dzania będziemy trzy­mać się kilku podstawo­wych zasad, częste spożywanie ziemniaka po­zwoli schudnąć i od­młodnieć.

Najwięcej cennych składników odżyw­czych znajduje się tuż pod skórką. Warzywo to należy więc obierać bardzo cienko lub gotować i jeść w łupinach. Jest to tym istotniejsze, że wierzchnia warstwa ziemniaka neutralizuje w organizmie wolne rod­niki, które są powodem powstawania wielu chorób cy­wilizacyjnych, w tym nowotworów.

Należy pamiętać, by nie kroić ziemniaków na bardzo małe kawałki, gotowanie bowiem wypłucze z nich skład­niki odżywcze. Straty będą tym większe, im większa powierzchnia obranego ziemniaka zostanie wystawio­na na działanie gorącej wody.
Podczas diety należy unikać smażonych ziemniaków, a jak najczęściej je gotować w mundurkach lub piec. Powinniśmy wykluczyć z jadłospisu bulwy stare, zielone i kiełkujące, ponieważ zawierają one toksyczny alkaloid ­solaminę, która spożyta nawet w małych ilościach może wywołać u osób wrażliwych migrenę, apatię i senność. Frytki ziemniaczane, choć zawierają duże ilości potasu i witaminy C, są bardzo kaloryczne - wchłonięty przez nie tłuszcz stanowi aż jedną trzecią masy. Ponadto podczas smażenia pobierają macane ilości szkodli­wych dla zdrowia nasyconych kwasów tłuszczowych. Dlatego to smaczne danie trzeba wykluczyć z każdej diety odchudzającej.

Dieta ziemniaczana nie tylko pozwala łatwo i bez wielu wyrzeczeń pozbyć się zbędnych kilogramów, ale także reguluje pracę całego organizmu. Dodaje energii, wzmacnia serce, poprawia pracę układu nerwowego i chroni ustrój przed rozmaitymi infekcjami. Leczy bez­senność, nerwice, depresje i kłopoty a krążeniem. Od­mładza i usuwa zmęczenie.

Podstawową zasadą tej diety jest spożywanie w ciągu dnia nie więcej niż 1 kg ziemniaków. Należy jeść cztery razy dzielenie, a przed posiłkami trzeba dużo pić niega­zowanej wody mineralnej (dziennie przynajmniej 8 szklanek). Po posiłku powinniśmy wypić szklankę kwaśnego mleka, kefiru lub beztłuszczowego jogurtu naturalnego. Kawę i herbatę należy zamienić na herba­ty ziołowe poprawiające trawienie i moczopędne, dzię­ki którym organizm szybciej pozbędzie się trujących substancji powstałych podczas przemiany materii. Efekt odmładzający diety wzmocni maseczka regene­rująca z ziemniaka. Aby ją przygotować, musimy prze­kroić na pół duży ziemniak w łupinie, a następnie ugo­tować go w 1/2 szklanki mleka; po ugotowaniu delikat­nie ściągnąć łupinę i rozgnieść warzywo na papkę, do­dając niewygotowaną resztkę mleka. Maseczkę powin­niśmy nakładać na twarz i szyję, gdy masa jest jeszcze lekko ciepła. Po 20 minutach możemy zmyć ją letnią wodą.

Podczas stosowania diety ziemniaczanej może wystąpić niedobór wapnia, dlatego w jadłospisie muszą znaleźć się przetwory mleczne; diety nie powinni stosować chorzy na cukrzycę, ponieważ ziemniaki powodują wzrost poziomu insuliny i cukru we krwi.

Źródło:Internet